به نام فروغ ابدی

صد ها جوانه بینی از چشمه فروغش

گر سر دهی کنارش آوای رب و یا رب

آری جوانه هایت گل میدهد ز جویش

دی گفت بلبل زرد رفتم سراغ خوبم

گفتند رو نداری شایستگی رویش

گفتم پناه من شو  ای نور هر چراغی

گفتند بی پناهی پس رو به کوی نورش

گفتم خدای تنها تنها و بی پناهم

گفتند بلبل مست حالا بیا به کویش

گفتم چه شد ؟چه بود این؟اول کشید رویش؟

بعدا ز باب رحمت دیدم صفای رویش؟

گفتند بی پناهی سر وصال یار است

خواهی شوی نگارش بگذار سر به کویش

??/??/??